Bouw van Herberg Het Oude Loo
Op het eerste oog denken mensen vaak dat herberg Het Oude Loo ooit gewoon een woonhuis was. Het pand wijkt immers niet echt af van de andere panden in de omgeving. Alleen de (bescheiden) uithangborden voor bier en jenever verraden de hoedanigheid van een café.
Toch is Herberg Het Oude Loo al vanaf de bouw in 1880 een café annex drankenhandel annex ontmoetingspunt voor de buurt. Vanuit de villa's aan de Loolaan worden huisknechten naar ‘het Zandpad’ gestuurd, zoals de weg dan nog onofficieel heet. Pas in 1900 wordt de straat omgedoopt tot Piet Joubertstraat, naar de held uit de Boerenoorlog.
In de sjieke omgeving van de Loolaan rust op het cafébezoek jarenlang een taboe. Prins Hendrik, veelal in gezelschap van zijn koetsier, is niettemin een graag en vaak geziene gast in het etablissement.
Tijdens de gevechten rond de bevrijding van Apeldoorn in april 1945 scheelt het weinig of de herberg wordt in puin geschoten. Een granaat treft het pand, maar vliegt door het ene raam naar binnen en door het raam in de gevel ertegenover weer naar buiten, zodat er enkel sprake is van glasschade en een goed verhaal achteraf.
De sfeer in de herberg is ondanks verschillende moderniseringsslagen in het verleden in al die jaren niet wezenlijk veranderd: privaat, gezellig en ‘oud-bruin’. Tegenwoordig is de herberg geen herberg meer. Er kan niet meer overnacht worden en ook de drankenhandel is niet meer aanwezig. Maar het karakteristieke buurtcafé is gebleven.
