Mijn roots liggen in Twello, maar toch is Apeldoorn de stad (of dorp) waar ik veel tijd heb doorgebracht in mijn jonge jaren. Mijn middelbareschooltijd bracht ik door in Apeldoorn, dus mijn meeste vrienden komen hier ook vandaan. Tussen 2005 en 2016 heb ik bij Koningin Julianatoren gewerkt. Ik heb in Apeldoorn op verschillende scholen stage gelopen tijdens mijn opleiding. Mijn eerste (en tot nu toe enige) baan in het onderwijs is op een middelbare school in Apeldoorn. Hier werk ik sinds 2013. Amper een jaar later ben ik met mijn toenmalige vriendin naar Apeldoorn verhuisd. We kwamen te wonen in de binnenstad.
Op mijn middelbare school liep ik er soms tegenaan dat er weinig les werd gegeven over de omgeving. Een aantal jaren geleden ben ik meer omgevingsonderwijs gaan toevoegen, door onder andere fietstochten en excursies te organiseren. Leerlingen gingen ook onderzoek doen naar Apeldoorn in de Tweede Wereldoorlog. In 2020 heb ik een boek gepubliceerd Canon van Apeldoorn. Jongeren kunnen op een makkelijke manier meer over de geschiedenis van de stad (of dorp) lezen. Dit jaar hebben mijn leerlingen ook voor het eerst meegeholpen tijdens de Open Monumentendag in Apeldoorn. Een project dat zeker voor herhaling vatbaar is. Des te meer ik over de omgeving leer, des te meer ik van Apeldoorn ben ik gaan houden. De groene omgeving, de mensen en ook de uitstapjes die je hier kunt maken zijn talrijk.
Hieronder lees je mijn favorieten
Park Berg en Bosch: Als jonge vader is dit een ideaal uitstapje met de kinderen. Een rondje lopen langs de vijver, spelen in de speelweide en herten of zwijnen bekijken in het bos. In de jaren dertig van de vorige eeuw is het park aangelegd in het kader van de werkverschaffing. Niet iedereen in Apeldoorn heeft daardoor positieve herinneringen aan deze plek, maar de jongere generatie kan zich hier uren vermaken. Ook voor sportievelingen is het beklimmen van de hoge uitkijktoren of een bezoek aan het ‘klimbos’ een leuke activiteit. Op avonden tijdens het ‘openluchttheater’ of ‘lumido’ heeft het park iets magisch.
CODA: In CODA is zoveel te doen en te zien, daardoor is dit echt een van mijn favoriete plekken. Regelmatig is daar een expositie over de geschiedenis van Apeldoorn tentoongesteld, maar ook de behulpzaamheid van de archiefmedewerkers is erg fijn. De bibliotheek maakt lezen voor jongeren ontzettend aantrekkelijk. Er is namelijk een knuffelhoek, een grote glijbaan, klimtoestellen en de oudere kinderen kunnen er gamen. Heb je ooit de intentie om de bunker van Seyss-Inquart aan de Loolaan te bezoeken? Dit kun je in CODA via een VR-experience doen! Een bezoek aan CODA voelt dus echt als een dagje uit.
Hunneschans aan het Uddelermeer: Als je deze plek bezoekt waan jij je even in het buitenland. Het is een oase van rust. Schapen grazen over het terrein langs de pingoruïne (het meer). De schans bestaat uit hoge met gras bedekte heuvels waar je overheen kunt wandelen. Op de binnenplaats van de schans ligt een grafheuvel. De geschiedenis van Apeldoorn komt op deze plaats bij elkaar. Vroeger werd er zwemles gegeven in het meer, maar dat is sinds jaren verboden. Een frisse duik nemen behoort dus niet meer tot de mogelijkheden.
Begraafplaats aan de Soerenseweg: Het is misschien wat gek dat een begraafplaats tussen mijn favorieten staat, maar daar heb ik een goede onderbouwing voor. Buiten het feit dat de begraafplaats is aangelegd tussen de bossen, ademt de begraafplaats Apeldoornse geschiedenis. Je komt binnen tussen twee bloembakken met het stadswapen erop (vroeger stonden deze bakken rondom het beeld van Willem I op het Raadhuisplein). Op de begraafplaats liggen prominente Apeldoorners als burgemeesters, fabriekseigenaren (zoals Talens en K. de Haas), de min van Wilhelmina (Miny van der Zande gaf koningin Wilhelmina borstvoeding) en boer Houtjes (Hij werd vermoord in 1918, de zaak is onopgelost) begraven. Sommige grafmonumenten zijn ontworpen door de bekende Apeldoornse architect Wegerif. In een rustige uithoek staat een monument ter nagedachtenis aan een vliegtuigramp in 1946 waarbij 22 leerlingen van de hbs omkwamen. Ook zijn grafstenen volledig versierd met de logo’s van de Blauwe Knoop (anti-alcoholbeweging uit de jaren twintig van de vorige eeuw). Kortom, de begraafplaats geeft een inkijk in het rijke (en soms gruwelijke) verleden van Apeldoorn.
