Stadhouder Willem III koopt de Ruetbron

De bron van Pomphul in Hoog Soeren is daarvoor niet geschikt, maar de Ruetbron in Haslo (het huidige Assel) wel. Om die reden koopt Willem III in 1692 Haslo en de daar gelegen bron. Deze bron ligt 40 meter boven NAP en is daardoor zeer geschikt voor de watervoorziening van de fonteinen. Naast water uit deze bron, wordt overigens ook water vanuit het Orderveen naar Het Loo geleid.

In de Ruetbron wordt water gespaard dat afkomstig is van de Pomphul en van de ‘Veentjes’ die zuidelijk van Hoog Soeren liggen. Soldaten van het Veluws garnizoen graven de waterleidingen van de bron naar het paleis en in totaal wordt maar liefst 13 kilometer leidingen gelegd. Vanaf 1700 is de Ruetbron de belangrijkste watervoorziener van de fonteinen van Het Loo.

Sabotage
In de tuinen worden 20 fonteinen geplaatst, waarvan de grootste (de Koningsspuiter) 14 meter hoog spuit. De overige fonteinen zijn ‘slechts’ vier meter hoog. Het onderhoud van de leidingen en de fonteinen wordt in die tijd gedaan door acht knechten en een waardman die toezichthouder over het onderhoud is. Dat is een lastige klus want de leidingen lopen kilometerslang door het bosgebied en niet iedereen in de buurt is blij met de hoeveelheid water die wordt afgeleid naar de paleistuinen. Regelmatig worden de leidingen gesaboteerd.

Waterleidingbuizen
Hoe belangrijk Willem III zijn fonteinen vindt als statussymbool, blijkt wel uit de speciale leidingbuizen die ervoor worden gemaakt. Toen hij Het Loo in 1684 kocht was Willem alleen stadhouder. Maar sinds de 'Glorious revolution' van 1689 is hij ook koning van Engeland, Schotland en Ierland. De waterleidingbuizen die ervoor zorgen dat de Koningsfontein op Het Loo hoger spuit dan de hoogste fonteinen in de tuinen van Versailles worden voorzien van zijn bekroonde initialen 'WR' ('Wilhelmus Rex') of van een embleem in de vorm van de Engelse roos, Schotse distel, Ierse harp of Franse lelie.