Dominee Heldring ‘ontdekt’ Hoederloo

Omdat Heldring zich de armoede en sobere leefomstandigheden van de dorpsbewoners - voornamelijk bosarbeiders, plaggenstekers en schaapshoeders - aantrekt, zorgt hij er ook voor dat er een drinkwatervoorziening, kerk en een school komen.

net als Heldring voelen schrijvers en kunstenaars zich in de negentiende eeuw sterk aangetrokken tot de Veluwe. Om de natuur en het eenvoudige leven te ervaren en vast te leggen, maken ze voettochten door dit gebied. Mede door de verhalen van schrijvers zoals Heldring, de landschapschilderijen van kunstenaars en door de groeiende aandacht voor de heilzame werking van de natuur, komt de Veluwe steeds meer in trek bij gegoede burgers uit het westen. Eén van die burgers is havenbaron Anton Kröller en vanaf 1909 sticht hij ten westen van Hoenderloo het landgoed de Hooge Veluwe.

Dankzij de aanleg van een nieuwe spoorlijn wordt de regio per trein vanuit het westen voor iedereen bereikbaar en het gebied raakt meer en meer in trek voor een uitje van enkele dagen. Vakantiegasten die Hoenderloo en omgeving bezoeken, verblijven in herbergen of in pensions, veelal bij dorpsbewoners thuis.

Na de Tweede Wereldoorlog krijgen Nederlanders meer vrije tijd, die ze onder andere graag op de Veluwe besteden. Vanaf de jaren vijftig van de vorige eeuw ontstaan rondom de bossen van Hoenderloo de eerste bungalowparken.