De Grift stroomt weer bovengronds
Van alle beken die op het grondgebied van de gemeente Apeldoorn vanaf de Veluwe richting IJssel stromen, is de Grift de belangrijkste. Andere Apeldoornse beken monden uit in de Grift, die op haar beurt meer dan 30 km noordwaarts bij Hattem uitkomt op de IJssel. Al vanaf de 14e eeuw voedt ze met haar water een aantal watermolens in Apeldoorn, zoals de Monnikhuizer Korenmolen, de Holthuizer Molens, De Tepelenberg papiermolens, de molens De Vlijt en de Stinkmolen.
Later vestigen zich ook olie- en kopermolenindustrie aan de Grift en vanaf de tweede helft van de 19e eeuw zijn het vooral wasserijen die dankbaar gebruik maken van de stroom. In de 20e eeuw, wanneer de wasserijen machinaliseren, verliest de Grift zijn betekenis als leverancier van waterkracht. Van schoon Veluws water is ook geen sprake meer. Al die wasserijen lozen namelijk hun vuile water ongehinderd op de Grift, waardoor deze bij tijd en wijle schuimt en onnatuurlijk verkleurt. In de volksmond wordt wel gesproken van de Apeldoorn eigen ‘schöne blaue Donau’.
In de drang tot stadsvernieuwing die Apeldoorn in de jaren ’60 in zijn greep krijgt, wordt de inmiddels als overbodig ervaren Grift gedempt. Op een klein stukje na verdwijnt de beek onder de grond
Aan het begin van de 21e eeuw duikt, in het kader van het aantrekkelijker maken van de Apeldoornse binnenstad, ook de Grift weer op; letterlijk. Grote delen van de voormalige stroom worden weer in ere hersteld en op 15 september 2008 Op 15 september 2008 wordt de nieuwe Grift officieel geopend door Tineke Huizinga, de toenmalige staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat.
De breedte van vroeger heeft de in ere herstelde Grift niet meer en er zijn ook geen bedrijven meer die gebruik maken van de stroom, maar voor het winkelend publiek op de Hofstraat, voor bewoners van bijvoorbeeld de Beurtvaartstraat en voor wandelaars in het Catharina Amaliapark of langs het Griftpad, voegt de herstelde watergang zeker iets toe.
